Με αφορμή το τραγικό γεγονός της αυτοκτονίας του 41χρονου ιδιοκτήτη μονάδας φροντίδας, ο Κυριάκος Κατσαδώρος, ψυχίατρος, Πρόεδρος και Επιστημονικός Διευθυντής της ΚΛΙΜΑΚΑ, θέλησε να προσεγγίσει το τραγικό συμβάν υπό το επιστημονικό πρίσμα αλλά και να συλλυπηθεί τους οικείους του 41χρονου. Η εν λόγω αυτοκτονία έρχεται να προστεθεί στη λίστα αυτοκτονιών της προηγούμενης εβδομάδας, ενός 40χρονου στην Κρήτη και ενός 22χρονου στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Η δημοσιογραφική έκταση και οι μεγάλες διαστάσεις που πήρε το θέμα με δηλώσεις φιλικών προσώπων, εκπροσώπους φορέων, πολιτικών, κληρικών, ανέδειξε ακόμα μία φορά ένα τεράστιο πρόβλημα δημόσιας υγείας το οποίο αν και υποτιμημένο πολλά χρόνια στη χώρα μας, συνεχίζει να είναι υπαρκτό και μάλιστα με αυξητικούς συντελεστές. Μια τραγωδία που συνεχίζει χωρίς διακρίσεις σε όλες τις κοινωνικές ομάδες, ανεξαρτήτου φύλου, ηλικίας, oικογενειακής κατάστασης, σεξουαλικής ταυτότητας, θρησκευτικών πεποιθήσεων ή επαγγέλματος. Η είδηση του τραγικού συμβάντος κινητοποίησε αντανακλαστικά μιας μεγάλης μερίδας ανθρώπων που έχουν βιώσει παρόμοιες εμπειρίες, με διαφορετική αντιμετώπιση από τα ΜΜΕ και όχι μόνο. Οι επιζώντες, των οποίων ο αριθμός μεγαλώνει κάθε χρόνο, βιώνουν το τραύμα της απώλειας παρόλο το πέρασμα του χρόνο συνεχίζει να είναι υπαρκτό.
Σε έναν οδηγό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που απευθύνεται στους επαγγελματίες των ΜΜΕ και έχει μεταφραστεί από το Κέντρο Πρόληψης για την Αυτοκτονία που λειτουργεί η ΚΛΙΜΑΚΑ αναφέρεται συγκεκριμένα ότι σε μια αυτοκτονία, τα μέσα ενημέρωσης μπορούν να οδηγήσουν σε μιμητικές συμπεριφορές όταν “ηρωοποιούν” τον αυτόχειρα ,αντί να δώσουν βάση στα αίτια που οδήγησαν το άτομο στη συγκεκριμένη πράξη, βοηθώντας έτσι στην πρόληψη και ευαισθητοποίηση. Επίσης σε κανένα δημοσίευμα δεν αναφέρονται πηγές βοήθειας για τα άτομα που σκέφτονται την αυτοκτονία ή βιώνουν την απώλεια κάποιου δικού τους προσώπου. Σύμφωνα με διεθνείς έρευνες, για κάθε μία αυτοκτονία, υπολογίζεται, πως τουλάχιστον 20-25 άτομα μένουν πίσω και πενθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, προσπαθώντας να νοηματοδοτήσουν την τελευταία πράξη της ζωής του αυτόχειρα. Οι περισσότεροι θα βασανίζονται για μεγάλο διάστημα με δεκάδες αναπάντητα «γιατί» ενώ τις περισσότερες φορές θα είναι παρόντα επώδυνα συναισθήματα όπως ενοχές, θυμός, ντροπή, άγχος και αφόρητος ψυχικός πόνος.
Σήμερα στη χώρα μας δύο άτομα τουλάχιστον την ημέρα αυτοκτονούν και σε ένα ποσοστό που πλησιάζει το 90%, τη στιγμή του αυτοκτονικού εγχειρήματος ,το άτομο βρίσκεται υπό την επήρεια μίας ψυχικής διαταραχής , η οποία διαταράσσοντας τις γνωστικές και συναισθηματικές του λειτουργίες, το οδηγεί στην αυτοκτονική πορεία, όπου η μόνη διέξοδος να ξεπεράσει τον αβάσταχτο ψυχικό πόνο ,φαντάζει να είναι το να βάλει τέρμα στην ζωή του . Τις περισσότερες φορές ένα άτομο που βάζει τέρμα στην ζωή του πριν το κάνει εκδηλώνει κάποια προειδοποιητικά σημεία που ένας ειδικός της ψυχικής υγείας θα αναγνωρίσει (άγχος ,αϋπνία, νευρικότητα , αλλαγή συμπεριφοράς, εσωτερίκευση) και θα προτείνει την κατάλληλη θεραπεία. Πρέπει να γνωρίζουμε όλοι μας ότι σήμερα η δια βίου επικράτηση οποιασδήποτε ψυχικής διαταραχής είναι της τάξης περίπου του 60% που σημαίνει ότι κατά τη διάρκεια της ζωής μας 6 στα 10 άτομα θα παρουσιάσουν μια ψυχική διαταραχή . Πρέπει ακόμα να κατανοήσουμε ότι οι ψυχιατρικές διαταραχές αφορούν όλους μας και ότι ακόμα δεν υπάρχει ανοσία σε αυτές γιατί κανένας μας δεν μπορεί να ελέγξει το εξωτερικό του περιβάλλον, και δεν γνωρίζει ποια στρεσογόνα ερεθίσματα θα αντιμετωπίσει (απώλειες ,ατυχήματα ,ανεργία ,πολέμους ,καταστροφές ,αρρώστιες) και από την άλλη δεν γνωρίζουμε ποιος στρεσογόνος παράγοντας θα κινητοποιήσει την ευαλωτότητα μας ώστε να εκδηλωθεί η ασθένεια .
Γνωρίζοντας ότι οι άνθρωποι που έχουν βιώσει τον θάνατο από αυτοκτονία ενός αγαπημένου προσώπου είναι ευάλωτοι και πρέπει να τους δοθεί χώρος και χρόνος για να διαχειριστούν τη θλίψη τους και τόσα αλλά συναφή θέματα , είναι απαραίτητο επίσης , να γίνεται σεβαστή η προστασία της ιδιωτικής τους ζωής.
Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας που εργάζονται στην ΚΛΙΜΑΚΑ είναι στη διάθεση των ανθρώπων που έχουν χάσει κάποιον δικό τους άνθρωπο από αυτοκτονία.
