Σήμερα με αφορμή την Παγκόσμια μέρα κατά του Ρατσισμού βρεθήκαμε στην κουζίνα του δρόμου όπως κάθε Παρασκευή στην πλατεία του Κεραμεικού (Γκάζι) όχι μόνο για να μοιραστούμε ένα γεύμα με τους ανθρώπους που δεν έχουν στέγη, αλλά και για να μοιραστούμε ένα μήνυμα ελπίδας, αποδοχής και αλληλεγγύης. Διαλέξαμε όλοι από ένα αυτοκόλλητο στο χρώμα που μας εκφράζει και γράψαμε πάνω του ένα συναίσθημα που θα θέλαμε να αντικαταστήσει το μίσος και τις διακρίσεις.Συζητήσαμε πως αν και δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο από τη μια μέρα στην άλλη, μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε ο ένας τον άλλο. Μπορούμε να επιλέξουμε να δούμε τους ανθρώπους γύρω μας όχι με φόβο ή προκατάληψη, αλλά με κατανόηση. Μπορούμε να επιλέξουμε τη συμπερίληψη, την αλληλεγγύη, τον σεβασμό.Ο ρατσισμός δεν είναι κάτι αφηρημένο – είναι κάτι που καταπολεμάται κάθε μέρα, σε κάθε κουβέντα, σε κάθε μικρή πράξη καλοσύνης. Ας μη μένουμε σιωπηλοί όταν βλέπουμε αδικία. Ας κάνουμε το πρώτο βήμα για μια κοινωνία που θα βλέπει πρώτα τον άνθρωπο και μετά τις διαφορές. Γιατί ο κόσμος που θέλουμε να ζούμε ξεκινά από εμάς.
