21 Σεπτεμβρίου – Παγκόσμια Ημέρα Αλτσχάιμερ
Παγκόσμια Ημέρα Αλτσχάιμερ σήμερα και σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας κάθε τρία δευτερόλεπτα, κάποιος στον κόσμο εμφανίζει άνοια. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία τουλάχιστον 200.000 Έλληνες πάσχουν από Αλτσχάιμερ, με τις προβλέψεις, να αναφέρουν, ότι το 2050 ο αριθμός αυτός θα φτάσει στους 354.000, ενώ από τη νόσο προσβάλλονται το 5% των ατόμων άνω των 65 ετών και το 25% άνω των 85.
Στην Ελλάδα 400.000 περιθάλποντες παρέχουν καθημερινά φροντίδα στους ανθρώπους με άνοια, με πιο συχνή μορφή της τη νόσο Αλτσχάιμερ, επωμιζόμενοι ένα τεράστιο πρακτικό, οικονομικό και ψυχικό φορτίο.
Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 2021 διαπιστώθηκε, ότι τα ποσοστά αυτοκτονιών αυξάνονται κατακόρυφα τους πρώτους μήνες που ακολουθούν τη διάγνωση της νόσου.
Οι άνθρωποι με Αλτσχάιμερ έχουν διπλάσιο έως τριπλάσιο κίνδυνο αυτοκτονίας κατά τους πρώτους τρεις μήνες μετά τη διάγνωση. Από την άλλη πλευρά έχει διαπιστωθεί, ότι, όταν έχει περάσει ένας χρόνος από τη διάγνωσή τους, έχουν μικρότερο κίνδυνο αυτοκτονίας σε σχέση με το γενικό πληθυσμό. Τα αίτια αυτής της διαπίστωσης ακόμη βρίσκονται υπό διερεύνηση. Αξίζει, να σημειωθεί, ότι σύμφωνα με τα στοιχεία του Παρατηρητηρίου Αυτοκτονιών του Κέντρου για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας, που λειτουργεί η ΚΛΙΜΑΚΑ, άτομα ηλικίας 70 ετών και άνω καταγράφουν σταθερά υψηλά ποσοστά αυτοκτονίας, την τελευταία τριετία.
Μετά τη διάγνωση, οι ασθενείς, τα αγαπημένα τους πρόσωπα και οι περιθάλποντες θα πρέπει, να έχουν επίγνωση της αύξησης των συμπτωμάτων της κατάθλιψης, για παράδειγμα, αυξημένη κοινωνική απόσυρση, απάθεια, αυξημένα συναισθήματα θλίψης, αυξημένη δακρύρροια και αυτοκαταστροφικές σκέψεις.
Ο χρόνος της διάγνωσης είναι το «κλειδί» για τις πιθανότητες απόπειρας αυτοκτονίας. Σε πολλές περιπτώσεις, οι άνθρωποι σε πολύ πρώιμο στάδιο της νόσου είναι ακόμα σε θέση να καταλάβουν, τι συνεπάγεται το Αλτσχάιμερ.
Μπορεί, να αναμένουν προοδευτική γνωστική και λειτουργική παρακμή, φοβούμενοι την απώλεια της αυτονομίας τους και ανησυχούν, ότι θα γίνουν «βάρος» για τους οικείους τους. Στο Κέντρο για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας, γνωρίζουμε, ότι αυτή η αίσθηση «βάρους» στους άλλους είναι ένας βασικός παράγοντας κινδύνου αυτοκτονίας.
Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε ανθρώπους, που βιώνουν αυτό τον αφόρητο ψυχικό πόνο μαχόμενοι με μία ανίατη ασθένεια. Για κάποιους από αυτούς η πιο άμεση και δυναμική αντίδραση φυγής από τη ζοφερή πραγματικότητα είναι η αυτοχειρία. Για όλες και όλους, όμως υπάρχει καλύτερη λύση, υπάρχει ελπίδα και συναντάται στο ζεύγος δύο λέξεων: «Μιλάω – Ακούω». Υπάρχει πάντα κάποιος, να μιλήσετε και πάντα κάποιος, να σας ακούσει.
1018-Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία
