Το επιστημονικό προσωπικό της ΚΛΙΜΑΚΑ και του Κέντρου Πρόληψης της Αυτοκτονίας ενημερώθηκε πρόσφατα για την αυτοκτονία ενός νέου ανθρώπου, άνω των 20 ετών πριν από περίπου 3 μήνες. Το συγγενικό περιβάλλον περιγράφει έναν άνθρωπο, ο οποίος, 2 μήνες πριν την αυτοκτονία του, παρουσίασε απότομη αλλαγή στη συμπεριφορά του, με τάσεις απομόνωσης και παραληρητική συμπτωματολογία. Οι οικείοι του κινητοποιήθηκαν άμεσα και επισκέφτηκαν ειδικό ψυχικής υγείας, ο οποίος τους παρέπεμψε σε μεγάλο κρατικό νοσοκομείο. 2 μέρες μετά το τελευταίο ραντεβού με την ομάδα των ειδικών ψυχικής υγείας, ο νεαρός άνδρας έβαλε τέλος στη ζωή του δι’ απαγχονισμού.
Στο σημείο αυτό καλούμαστε γι’ άλλη μια φορά να αναρωτηθούμε κατά πόσο αξιολογήθηκε επαρκώς ο αυτοκτονικός κίνδυνος, όπως και ποια μέτρα ελήφθησαν για την αποτροπή ενός ακόμα άδικου θανάτου. Γνωρίζουμε ότι δεν κρίθηκε αναγκαία η νοσηλεία του, ούτε δόθηκαν σαφείς οδηγίες στους οικείους του που τον συνόδευαν, για τη διαφύλαξη της ασφάλειάς του, παρόλο που η παρακολούθησή του διήρκησε τουλάχιστον ένα μήνα.
Γίνεται κατανοητό από τα παραπάνω ότι η αναγνώριση κι η επαρκής αξιολόγηση του αυτοκτονικού κινδύνου, η συνεχής παρακολούθηση της κλινικής εικόνας του ατόμου όπως και της μεταβλητότητάς τους, συγκροτούν την έννοια της προβλεψιμότητας η οποία κρίνεται απαραίτητη στο πεδίο πρόληψης των αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών. Αυτά σε συνδυασμό με την απρόσκοπτη συνεργασία με το οικείο περιβάλλον μπορούν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά στην απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής.
Στο Κέντρο για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας παρέχονται υπηρεσίες σε άτομα που έχουν βιώσει την απώλεια λόγω αυτοκτονίας – επιζώντες/επιζώσες αυτοκτονίας (survivors).
