Η σημερινή μέρα χαρακτηρίστηκε από την καταγραφή στα μέσα ενημέρωσης τριών βίαιων θανάτων, σε δύο από τους οποίους θύτες φέρονται να είναι πάσχοντες από ψυχικές ασθένειες καθώς και από μια ακόμη πτώση από ύψος, ασθενή, που νοσηλευόταν σε δημόσιο νοσοκομείο. Όλη αυτή η δύσκολη επικαιρότητα μας φέρνει, δυστυχώς, για ακόμη μία φορά, στη δυσάρεστη θέση να επισημάνουμε την αναγκαιότητα διερεύνησης αυτών των περιστατικών και την κρισιμότητα της ανάδειξης εκείνων των μέτρων και διαδικασιών που θα μπορούσαν να έχουν λειτουργήσει άμεσα προληπτικά και αποτρεπτικά τόσο σε οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο πολιτείας.
Θα πρέπει να σημειώσουμε, ότι τα άτομα που πάσχουν από ψυχιατρικές διαταραχές και τα οποία ζουν σε ένα απρόβλεπτο περιβάλλον με ελάχιστη υποστήριξη από την οικογένεια ή την κοινότητα, χωρίς να λαμβάνουν την απαραίτητη θεραπεία μπορεί, να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για βίαιη συμπεριφορά.
Στο Κέντρο για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας της ΚΛΙΜΑΚΑ γνωρίζουμε από την κλινική και επιστημονική μας εμπειρία, ότι τα άτομα με ψυχικές ασθένειες που λαμβάνουν υποστήριξη από επαγγελματίες ψυχικής υγείας είναι σχεδόν απίθανο, να γίνουν πιο βίαια από ότι και ο γενικός πληθυσμός. Η σταθερή παρακολούθηση και στοχευμένη θεραπευτική υποστήριξη από επαγγελματίες ψυχικής υγείας είναι σημαντικός παράγοντας για τη μείωση της πιθανότητας βίας.
Η εσφαλμένη αντίληψη που συνδέει τη βία και την ψυχική υγεία βασίζεται στον φόβο για το άγνωστο και το απρόβλεπτο. Γνωρίζοντας το ιστορικό ενός/μίας ψυχικά πάσχοντα/ουσας οι φίλοι, τα μέλη της οικογένειας και οι συνάδελφοι μπορούν να αποτελέσουν ένα σημαντικό υποστηρικτικό δίκτυο.
Ακόμη μια είδηση που καταγράφηκε σήμερα είναι αυτή της πτώσης ασθενούς από δημόσιο νοσοκομείο. Θα πρέπει, να επαναλάβουμε σε όλους τους τόνους, ότι η αξιολόγηση του κινδύνου αυτοκτονίας νοσηλευόμενων ασθενών και η εφαρμογή των κατάλληλων μέτρων ασφαλείας που βασίζονται σε αυτήν την εκτίμηση θα ήταν προαπαιτούμενη μίας γενικής περίθαλψης. Η αναγνώριση και αξιολόγηση του κινδύνου αυτοκτονίας και της μεταβλητότητάς του, η διαρκής ψυχιατρική παρακολούθηση της κλινικής εικόνας του ασθενούς, η πρόληψη επιδείνωσης της συμπτωματολογίας του αποτελούν συνιστώσες, οι οποίες, εκτός των άλλων, συγκροτούν την έννοια της προβλεψιμότητας, δομικού συστατικού της σύγχρονης ψυχιατρικής.
Η αντιμετώπιση της αυτοκτονίας δεν είναι μια απλή διαδικασία, καθώς απαιτεί ένα συνδυασμό ενεργειών και σύνθετων παρεμβάσεων. Εντούτοις, η αυτοκτονία μπορεί να προληφθεί όταν εφαρμόζονται οι κατάλληλες στρατηγικές τόσο σε επίπεδο κοινότητας και δομών, όσο και σε επίπεδο χάραξης πολιτικών παρεμβάσεων. Σ’ αυτή τη βάση, τόσο η πολιτική ηγεσία και οι αρμόδιες υπηρεσίες όσο και οι κοινότητες των επαγγελματιών υγείας οφείλουν να αναγνωρίσουν την αναγκαιότητα λήψης βασικών μέτρων και στρατηγικών χαμηλού κόστους στο πεδίο της πρόληψης της αυτοκτονίας και να αναλάβουν τις ευθύνες τους, ώστε να πάψουμε να θρηνούμε άδικους και πρόωρους θανάτους, ανακυκλώνοντας μια ατέρμονη συζήτηση, χωρίς τη λήψη καμίας ουσιαστικής απόφασης.
