Taking too long? Close loading screen.
Select Page

Ο κόσμος των αστέγων πιθανότατα είναι ένας κόσμος πολύ μακρινός για όλους εμάς, ταυτόχρονα όμως τόσο κοντά μας. Μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, σε φανερά σημεία, όπως σε στάσεις λεωφορείων και πεζοδρόμια, ή και σε «κρυφά», κάτω από γέφυρες, ή απομονωμένα ξεχασμένα από το Θεό ερείπια, υπάρχουν άνθρωποι που καθημερινά δίνουν αγώνα για την επιβίωση τους. Κάνουν ουρές σε συσσίτια και παζάρια σε «κοινούς θνητούς», αναρωτιούνται τι θα τους φέρει η επόμενη ημέρα και που θα βρεθούν, αγωνιούν για ένα ακόμα κομμάτι ψωμί και λίγο νερό, την ίδια στιγμή που δεν έχουν ιδέα αν θα καταφέρουν να βρίσκονται στη ζωή το επόμενο λεπτό.

Άνθρωποι κοινωνικά αποκλεισμένοι εντός ενός ευρύτερου συνόλου που επιδεικτικά εθελοτυφλεί, για να μην πούμε αδιαφορεί ολοένα και περισσότερο απέναντι σε μια κοινωνική – ανθρώπινη τραγωδία. Πως μπορούμε εμείς να συμβάλλουμε ενεργά, με τη ξεκάθαρα μοναδική μας ανθρώπινη ταυτότητα σε ένα θέμα κοινωνικό μείζον που παίρνει προεκτάσεις επιστημονικής φαντασίας, εντός ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους και συγκεκριμένα μιας Ελλάδας εν έτη 2017;

 4+ 1 πρακτικοί τρόποι που μπορώ να βοηθήσω

  1. Δώσε χρόνο

Για τους περισσότερους από εμάς ο χρόνος είναι μια έννοια πολύτιμη, η οποία καλώς ή κακώς περνάει τόσο γρήγορα, που σχεδόν κανείς δεν τον καταλαβαίνει. Το ίδιο ισχύει και για τους συνανθρώπους μας που τυχαίνει να ζουν στο δρόμο. Δεν υπάρχει καμία διαφορά ως προς αυτό, όμως υπάρχουν πολλές ως προς το πώς ορίζουμε τη διαβίωση μας. Ένας άστεγος στο χρόνο του πιθανότατα θα ζητήσει χρήματα από περαστικούς, θα ζητιανέψει για να επιβιώσει. Εσύ; Μην προσπεράσεις βιαστικά! Δώσε χρόνο. Μια συζήτηση, μια κουβέντα, λίγο φαγητό, ένα μπουκάλι νερό είναι αρκετά… Αυτά που θα «κερδίσεις» θα είναι πολλά περισσότερα από όσα θα «ξοδέψεις».

  1. Νιώσε τις ανάγκες του

Λίγο νερό και φαγητό, μια καλημέρα, μια κουβέντα ίσως είναι ανθρωπίνως αρκετά, όμως μια υγιής διαβίωση ενός ανθρώπου απαιτεί και… υγεία. Ρούχα καθαρά, ρούχα που πλέον δε χρειάζεσαι, κάλτσες, μπουφάν και παντελόνια που ίσως σου είναι πια άχρηστα, για κάποιον άλλον είναι ίσως κάτι παραπάνω από σημαντικά.

  1. Μη φοβάσαι, κινητοποιήσου!

Οι άνθρωποι που διαβιούν στο δρόμο, μη ξεχνάς ποτέ πως είναι άνθρωποι. Άνθρωποι με ιστορίες στην πλάτη τους, σταυρούς και ζωή. Κάπως βρέθηκαν και αυτοί εκεί. Δεν έχεις λόγο να φοβάσαι, ίσα ίσα μόνο να πάρεις δύναμη μπορείς μέσα από τη δύναμή τους.  Κινητοποιήσου! Ξεκίνησε εθελοντικά street work σε δομές που επαγγελματίες γνωρίζουν  τις ανάγκες των αστέγων, αλλά και τρόπους να βοηθήσουν και είναι έτοιμοι να σε «εκπαιδεύσουν».

  1. Οι φιλανθρωπίες, δεν αποτελούν λύση

Άλλο προσπαθώ να αντιληφθώ μια κατάσταση, ή ένα πρόβλημα στη ρίζα του και άλλο το πρόβλημα παρατείνεται κι εγώ του δίνω «τυράκια». Οι φιλανθρωπίες, δεν αποτελούν λύση, ακριβώς γι’ αυτό ενημερώσου! Στη συνέχεια, βοήθησε ουσιαστικά με το δικό σου μοναδικό τρόπο. Γράφεις; Γράψε άρθρα για αυτούς. Ζωγραφίζεις; Κάνε την τέχνη σου, μια κοινωνία όλων εμπλέκοντας εντός της «μειονότητες». Σπουδάζεις; Επέλεξε μια εργασία με αμιγώς κοινωνικό χαρακτήρα και πέρνα το δικό σου μήνυμα κατά του κοινωνικού αποκλεισμού. Όλοι μαζί, έχουμε τη δύναμη!

  1. Απευθύνσου στους ειδικούς.

Η ΚΛΙΜΑΚΑ, πιστεύει στον άνθρωπο και όλες τις οι ενέργειες, πηγάζουν από αυτήν τη βασική της αρχή. Στηρίζει το δικαίωμα του για ποιότητα ζωής, πέρα από κάθε διάκριση που γεννά  και αναπαράγει το στίγμα του κοινωνικού αποκλεισμού και οραματίζεται μια κοινωνία, χωρίς διακρίσεις. Πιστεύει στο όραμα ενός πολιτισμού συμμετοχής, ο οποίος και θα επιτευχθεί μέσα από την αναπτυξιακή κοινωνική ένταξη των αποκλεισμένων και όχι μέσα από την αναδιανομή του πλούτου και την φιλανθρωπία.

Μια κοινωνία με ίσες ευκαιρίες για όλους δεν αποτελεί όραμα, είναι δικαιοσύνη!

Pin It on Pinterest

Share This

Share this post with your friends!