Το Παγκόσμιο Φόρουμ Μετανάστευσης φέτος διεξήχθη στο Βερολίνο της Γερμανίας από τις 28 Ιούνη έως την 1η Ιουλίου. Μεταξύ πολλών ζητημάτων που συζητήθηκαν εντός, βασικό θέμα του συνεδρίου, αποτέλεσε η ασφαλής μετανάστευση. Ο Yonous Muhammadi, Πρόεδρος του Eλληνικού Φόρουμ Προσφύγων και εργαζόμενος της ΚΛΙΜΑΚΑ στο πρόγραμμα «ΙΟΛΑΟΣ» για πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο με ψυχικές διαταραχές, μας μιλά για όλα τα ζητήματα που ανοίχτηκαν στο Φόρουμ, για το παρόν, το μέλλον και την «ιδανική» ασφαλή μετανάστευση των προσφύγων.
«Το Παγκόσμιο Φόρουμ μετανάστευσης, συμβαίνει κάθε χρόνο και μαζεύονται από όλο τον κόσμο πάνω από διακόσιες με τριακόσιες οργανώσεις και άτομα (κοινωνίες των πολιτών), με τις Αρχές, δηλαδή εκπρόσωπους από διάφορα κράτη, από την Αμερική, την Αφρική, την Αυστραλία, Ασία, Ευρώπη… Πρόπερσι διεξήχθη στην Τουρκία το Φόρουμ, πέρυσι στο Μπαγκλαντές, φέτος στη Γερμανία.
Το βασικό θέμα φέτος, αποτέλεσε η ασφαλής μετανάστευση, δηλαδή σε καμία περίπτωση αυτό που συμβαίνει τώρα, να πνίγονται οι άνθρωποι κλπ.
Αυτά που για μένα ήταν ενδιαφέροντα σαν ΚΛΙΜΑΚΑ και σαν ελληνικό Φόρουμ προσφύγων, ήταν ένα γενικό πάνελ με επισήμους από τα κράτη με θέμα «Ασφαλής μετανάστευση και τρόποι που μπορεί να επιτευχθεί», όπως η επανεγκατάσταση, οι οικογενειακές επανενώσεις που μπορούν να γίνουν και άλλοι τρόποι…
Όμως αυτό που είπα εγώ και σκέφτομαι είναι πως «Οι πρόσφυγες, όταν γίνεται κάτι ξαφνικά, δεν αποφασίζουν να πάνε κατευθείαν σε Ευρώπη και Αμερική, μιας και έχουν μια ελπίδα ότι θα φτιάξουν τα πράγματα και θα επιστρέψουν. Θα προσπαθήσουν να είναι κοντά στην πατρίδα τους» …
Για μένα, η καλύτερη λύση είναι να βοηθηθούν οι πρόσφυγες στις γειτονικές χώρες, δηλαδή να μην αναγκάζονται και από εκεί να φύγουν. Πραγματική προστασία δεν υπάρχει, γι’ αυτό αναγκάζονται να φύγουν οι άνθρωποι…
Αν στις μεγάλες χώρες δίπλα στη Συρία για παράδειγμα, υπήρχε προστασία, δε θα είχαμε αυτό το φαινόμενο και πράγματι στο τέλος, αυτό συμφωνήσαμε ότι είναι η λύση.
Μετά συζητήσαμε για ένα άλλο πολύ σημαντικό θέμα. Για το τι θα γίνει με όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχουν έρθει ήδη εδώ.
Πολλοί είναι αυτοί που λένε πως «Η Γερμανία είναι ένα κακό ευρωπαϊκό παράδειγμα για τη διαβίωση των προσφύγων» και εγώ τότε είπα, πως «Αν η Γερμανία είναι κακό παράδειγμα, τότε η Ελλάδα τι είναι;»
Τότε τους εξήγησα τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν εδώ οι άνθρωποι. Τα ψυχολογικά προβλήματα που τους έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας της εξαθλίωσης που βιώνουν…
Μάλιστα επισήμανα πως είμαι στον ΙΟΛΑΟ της ΚΛΙΜΑΚΑ, ένα φορέα που κάνουμε ψυχοκοινωνική αποκατάσταση των προσφύγων και τους εξήγησα περιπτώσεις ανθρώπων που εδώ έχουν πάθει ψυχολογικά προβλήματα. Έχουμε σκέψεις αυτοκτονίας, απόπειρες, μετατραυματικό άγχος και άλλα…
Ένα άλλο πρόβλημα, αποτελούν οι προοπτικές ένταξης.
Αυτά που λέμε συνέχεια, αυτά συζητήθηκαν εν ολίγοις για άλλη μια φορά… Το θέμα είναι ουσιαστικά ΤΙ θα αλλάξει και πότε.»
