Θεωρούμε πως η γνώση, γίνεται πλούτος μόνο όταν μοιράζεται. Σε αυτή τη λογική, ψάχνουμε ενδιαφέρουσες ειδήσεις, καινοτόμες έρευνες και επιστημονικά άρθρα πάνω στο κομμάτι της ψυχικής υγείας, του κοινωνικού αποκλεισμού και της κοινωνικής οικονομίας και τα μοιραζόμαστε μαζί σας.
Στην Κλίμακα και στο Κέντρο ημέρας για την πρόληψη της Αυτοκτονίας, ερχόμαστε καθημερινά σε επαφή με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας, με ένα μέρος τους να αφορά σε άτομα υψηλού κινδύνου για αυτοκτονία. Κρίνουμε λοιπόν ιδιαιτέρως σημαντικό να μοιραστούμε τα παρακάτω μαζί σας, καθώς και μια πρόσφατη έρευνα η οποία αφορά την τεχνητή νοημοσύνη και την αυτοκτονία.
Η αξιολόγηση του κινδύνου αυτοκτονίας είναι ένα από τα πιο δύσκολα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κλινικοί ψυχικής υγείας. Η αυτοκτονία είναι η δεύτερη αιτία θανάτου μεταξύ των νέων ενηλίκων. Οι προβλέψεις κλινικών για μελλοντικό κίνδυνο αυτοκτονίας έχουν αποδειχθεί σχετικά κακές σε παγκόσμιο επίπεδο μιας και οι ασθενείς με αυτοκτονικό ιδεασμό μπορεί να συγκαλύψουν την αυτοκτονική πρόθεσή τους ως μέρος του αυτοκτονικού πλάνου τους προκειμένου να αποφύγουν την περιοριστική περίθαλψη.
Το σχεδόν 80% των ασθενών που πεθαίνουν από αυτοκτονία, αρνούνται αυτοκτονικό ιδεασμό στην τελευταία επαφή τους με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Η κατάσταση αυτή προστάζει μια επιτακτική ανάγκη για την ανάπτυξη δεικτών κινδύνου αυτοκτονίας που δεν βασίζονται σε αυτοαναφορά. Μπορεί λοιπόν η τεχνητή νοημοσύνη να βοηθήσει σε αυτές τις προβλέψεις;
Ερευνητές του Πανεπιστημίου Carnegie Mellon και του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ δημοσίευσαν ένα άρθρο στο Nature Human Today, το οποίο περιγράφει την πιο πρόσφατη καινοτομία τους στον χώρο τεχνητής νοημοσύνης και αφορά στο κομμάτι της αυτοκτονίας. Η ομάδα λοιπόν, δημιούργησε ένα AI που θα μπορούσε να αναγνωρίσει με επιτυχία τα άτομα που βιώνουν αυτοκτονικές σκέψεις.
Οι ερευνητές εξέτασαν 34 νεαρούς ενήλικες οι οποίοι χωρίστηκαν ομοιόμορφα σε υποομάδες. Έπειτα, έθεσαν κεντρικά θέματα για συζήτηση μέσω μιας δοκιμασίας που ονομάζεται λειτουργική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (fMRI) όπου παρουσιάστηκαν σε τρεις λίστες με 10 λέξεις. Οι ομάδες λέξεων περιελάμβαναν λέξεις που σχετίζονταν με την αυτοκτονία όπως «θάνατος» και «ανάξιος», δυνητικά θετικά αποτελέσματα όπως «χαρά» και «καλοσύνη» και δυνητικά αρνητικά αποτελέσματα όπως «πλήξη» και «πρόβλημα».
Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε εγκεφαλικές εξετάσεις από κάθε συμμετέχοντα για να εντοπίσει πέντε θέσεις στον εγκέφαλο που σχετίζονται με έξι από τις λέξεις, ούτως ώστε να είναι σε θέση να διακρίνουν τις αυτοκτονικές τάσεις.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν αυτές τις θέσεις και λέξεις για να εκπαιδεύσουν έναν ταξινομητή μηχανικής μάθησης για τον εντοπισμό ατόμων με αυτοκτονικές τάσεις. Τα αποτελέσματα ήταν σχεδόν εμφανή. Το μηχάνημα της τεχνητής νοημοσύνης ήταν σε θέση να αναγνωρίσει 15 από τους 17 συμμετέχοντες που ήθελαν να βάλουν τέλος στη ζωή τους.
Οι ερευνητές πέτυχαν ένα ακόμη υψηλότερο ποσοστό ακρίβειας όταν χώρισαν την ομάδα σε εκείνους τους συμμετέχοντες που είχαν επιχειρήσει να αυτοκτονήσουν κατά το παρελθόν και σε εκείνους που δεν το έχουν πράξει ακόμη. Όταν ο ταξινομητής εκπαιδεύτηκε βάσει αυτών των θεμάτων, ήταν σε θέση να προσδιορίσει σωστά 16 από τους 17 συμμετέχοντες.
Ο επικεφαλής ερευνητής David Brent , από το Πανεπιστήμιο του Pittsburgh, υπογραμμίζει: «Η πιο άμεση ανάγκη είναι να εφαρμόσουμε αυτά τα ευρήματα σε ένα πολύ μεγαλύτερο δείγμα ανθρώπων και στη συνέχεια να το χρησιμοποιήσουμε για να προβλέψουμε μελλοντικές απόπειρες αυτοκτονίας».
Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία, 1018
Την έρευνα βρήκαμε στο: texnologia.net
