Στο πλαίσιο των δράσεων για την Παγκόσμια ημέρα Ψυχικής Υγείας, που διαδραματίστηκαν στην Πάτρα από Φορείς Ψυχικής Υγείας και συμμετείχαν το Οικοτροφείο Σεμέλη και το Οικοτροφείο Αχαΐας, που λειτουργεί η Κλίμακα με την υποστήριξη του Υπουργείου Υγείας, την Κυριακή 9/10 συναντήσαμε την Πέννυ Μπαλτατζή στο καφέ «Γέφυρες», όπου τραγούδησε λόγω της ημέρας και πέρασε το δικό της ηχηρό μήνυμα «Οι προκαταλήψεις και το στίγμα αποτελούν σημαντικά εμπόδια στην αναζήτηση βοήθειας και στερούν από τους ανθρώπους την αξιοπρέπειά τους».
Η Πέννυ Μπαλτατζή, αυτό το φωτεινό κορίτσι και η πολύ δυνατή ερμηνεύτρια που γνωρίσαμε μέσα από τους «Penny and Swinging Cats», είναι και ένας πολύ ευαισθητοποιημένος άνθρωπος που έχει μια ιδιαίτερη αδυναμία στη χώρα της και όπως χαρακτηριστικά μας είπε «Πιστεύω πως η Ελλάδα είναι ο πιο όμορφος τόπος σε όλο τον κόσμο με διαφορά… Δεν το λέω αυτό από πατριωτισμό, ή διάθεση να ευλογήσω την πατρίδα μου, αλλά έτσι αισθάνομαι.». Ο ίδιος άνθρωπος λοιπόν, την ίδια στιγμή μας λέει πως η Ελλάδα, στο κομμάτι της ψυχικής υγείας είναι αρκετά… πίσω.
Μιλήσαμε μαζί της αρκετή ώρα και όσο το μαγνητόφωνο έγραφε, τόσο μας συγκινούσε η ευαισθησία, η ανθρωπιά και η οπτική της. Μερικά highlights όσων καταγράφηκαν, ακολουθούν:
Έχεις δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξη πως «Πιστεύω πολύ στη δύναμη που έχουμε, κάνοντας το καλό να επικοινωνούμε και να παρασυρόμαστε ο ένας από τον άλλον» Πες μας για αυτή την δύναμη της επικοινωνίας.
«Το να μπορούμε να συζητάμε, να μοιραζόμαστε, να έχουμε ενσυναίσθηση και να αγκαλιάζουμε και τον ίδιο μας τον εαυτό με όλα όσα λέμε, είναι πολύ σημαντικό. Με το να εκφραζόμαστε ανοιχτά, ακούμε πραγματικά και εμάς τους ίδιους. Αυτά που μας απασχολούν, αυτά που μας προβληματίζουν. Με έναν τρόπο όλα αυτά τα αγκαλιάζουμε και πρέπει να το κάνουμε αυτό. Η μοιρασιά είναι το άλφα και το ωμέγα. Δεν είμαστε μόνοι μας. Ακόμα και άνθρωποι που είναι μόνοι τους, πρέπει να βρίσκουνε παρέα, ή πρέπει κάποιοι να τους βρίσκουνε να κάνουνε παρέα.
Προκαταλήψεις και ψυχική υγεία
Υπάρχει πολύ ταμπού και προκατάληψη στην Ελλάδα σε ότι αφορά το κομμάτι της ψυχικής υγείας. Πολύ συντηρητισμός… Δυστυχώς υπάρχει μια δυσκολία στο να δούμε και να πιστέψουμε ακόμα και πράγματα που συμβαίνουν σε πολύ κοντινά μας πρόσωπα. Ειλικρινά, δεν πιστεύω πως υπάρχει οικογένεια αυτή τη στιγμή όπου έστω και ένα μέλος της να μην έχει ακόμα και σε ένα μικρό βαθμό κατάθλιψη. Πάντα υπήρχε αυτό. Και παλιά και τώρα… Όταν οι γυναίκες αυτοκτονούσαν, είτε από εμμονές, είτε από θλίψη βαθιά, είτε από κακοποίηση… Υπάρχουν θέματα πολύ σοβαρά και υπήρχαν από πάντα. Όσο τα χρόνια περνάνε και σε αυτά τα ζητήματα αρχίζουν και ξεθάβονται οι αιτίες και οι τρόποι που μπορούν να αναλυθούν και να θεραπευτούν, οφείλουμε να τα ψάχνουμε, εφόσον υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
Θεωρώ επίσης, πως όλα αυτά στην Ελλάδα, τα ταμπού και οι προκαταλήψεις στη ψυχική υγεία, πηγάζουν και μέσα από την παιδεία μας. Είμαστε πολύ πίσω σε αυτό δυστυχώς. Με πονάει πολύ αυτό. Είμαστε τόσο ευλογημένος τόπος που καμιά φορά σκέφτομαι «Μα γιατί να είναι έτσι τα πράγματα;» Πρέπει να προβληματιστούμε περισσότερο, να δούμε τα πράγματα λίγο πιο καθαρά…
Ένας άνθρωπος που έχει καταλάβει ότι υπάρχει κάποιο θέμα ψυχικής υγείας είτε στον ίδιο, είτε σε κάποιο κοντινό του πρόσωπο, οφείλει να ενημερωθεί, να πάρει πρωτοβουλίες, να ψάξει για Κέντρα σχετικά και Φορείς υποστήριξης σαν την Κλίμακα και να ζητήσει εν ολίγοις τη βοήθεια ενός ειδικού. Θέλει πολύ κουράγιο, υπομονή…
Φυσικά είναι πολύ δύσκολο να βρεις έναν άνθρωπο, έναν ειδικό που θα «ταιριάξει» με σένα, αλλά είναι σημαντικό να γνωρίζεις πως αυτό πρέπει να το κάνεις. Δεν πρέπει να υποτιμούμε τη ψυχική ασθένεια, ή να εθελοτυφλούμε. Άλλο το να είμαστε αισιόδοξοι και άλλο να κάνουμε τα στραβά μάτια…
Το μήνυμά μου για την Παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας θα μπορούσε να είναι το «Όλα είναι στο μυαλό, ο πόνος και η γιατρειά» στίχος από ένα κομμάτι του Πλιάτσικα και της Αλεξίου. Και να έχουμε ενσυναίσθηση. Όσο μπορούμε…
*Χορηγός του τετραημέρου δράσεων για την Παγκόσμια ημέρα Ψυχικής Υγείας στο νομό Αχαΐας, ο Κοι.Σ.Π.Ε Κλίμαξ Plus.
