ΕΙΝΑΙ Η ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΕΝΑ ΜΟΙΡΑΙΟ ΓΕΓΟΝΟΣ; ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΟΣΟ ΒΑΘΙΑ προσωπική ρίζα στις ζωές των ατόμων που αυτοκτονούν; Και ποιοι είναι τελικά οι λόγοι και οι τρόποι που τα αυτοκτονικά μυαλά αλλάζουν γνώμη;
Η ελληνική έκδοση του βιβλίου του συναδέλφου Diego De Leo, αποτελεί για την ΚΛΙΜΑΚΑ ένα συλλογικό εγχείρημα, και μέρος μιας σειράς εκδόσεων του φορέα στα πεδία των αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών και της αυτοκτονικότητας. Τα εν λόγω πεδία άλλωστε, αποτελούν βασικούς μας άξονες δραστηριότητας και αδιάκοπου έργου τα τελευταία χρόνια του Κέντρου Πρόληψης της Αυτοκτονίας.
Η πρόληψη της αυτοκτονίας και των αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών αποτελούν για εμάς δυναμικούς χώρους αναζήτησης και επιστημονικής εξέλιξης με στόχο πάντα την αντιμετώπιση αλλά και την πρόληψη των βίαιων,και πρόωρων θανάτων, οι οποίοι, ισχυρή μας πεποίθηση είναι ότι μπορούν να προληφθούν σε ένα μεγάλο ποσοστό.
Το Κέντρο Ημέρας για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας και η Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία 1018, λειτουργούν πάνω σε αυτή τη βάση. Αν και η αυτοκτονία, θεωρείται ως ένα από τα πλέον πολυσύνθετα προβλήματα στον τομέα της υγείας, οι διεθνείς πρακτικές, καθώς και τα σχετικά ερευνητικά στοιχεία, αναδεικνύουν ότι μπορεί να επιτευχθεί μια προληπτική προσέγγιση αυτής με εμφανή αποτελέσματα, μέσω συντονισμένων, διεπιστημονικών παρεμβάσεων σε διάφορα επίπεδα, στους τομείς της υγείας της εκπαίδευσης και στην προαγωγή μιας θετικής ψυχικής υγείας όπου η πρόληψη των αυτοκτονικών συμπεριφορών πρέπει να είναι υψηλές προτεραιότητες για τις κυβερνήσεις μας.
Συνδυάζοντας το θεραπευτικό με το ερευνητικό έργο και τη δουλειά του πεδίου, συνεργαζόμενοι με τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, στόχος μας είναι η ανάπτυξη και εφαρμογή παρεμβάσεων και πρακτικών που λειτουργούν αποτελεσματικά και πολλαπλασιαστικά για την πρόληψη των αυτοκτονικών συμπεριφορών και της αυτοκτονίας.
Κυριάκος Κατσαδώρος,
Επιστημονικός Διευθυντής «ΚΛΙΜΑΚΑ», Ψυχίατρος
Απόσπασμα από το βιβλίο του Ντιέγκο Ντε Λέο «Σημεία Καμπής, ένα εξαιρετικό ταξίδι στο αυτοκτονικό μυαλό»:
«Η αυτοκτονία είναι η χειρότερη από όλες τις ανθρώπινες τραγωδίες. Όχι μόνο αντιπροσωπεύει τον επίλογο ενός ανυπόφορου πόνου για το άτομο που αυτοκτονεί, αλλά μπορεί επίσης να είναι και μια πηγή ανείπωτου πόνου για τα άτομα που επιβιώνουν της απώλειας ενός κοντινού τους προσώπου. Πρόκειται για ένα βίωμα που αλλάζει δραματικά τη ζωή ενός ατόμου.
Οι πιο κοινές αντιδράσεις είναι η δυσπιστία, η ενοχή, ο θυμός, το άγχος και η κατάθλιψη. Οι κοντινοί άνθρωποι ενός αυτόχειρα όμως βιώνουν τον φόβο ότι θα τρελαθούν, τον φόβο ότι είναι προορισμένοι να αυτοκτονήσουν κι εκείνοι και ότι θα είναι στιγματισμένοι για πάντα.
Μπορεί όμως, ορισμένες φορές να αισθάνονται ότι χωρίς το πρόσωπο που έχασαν, η ζωή τους δεν έχει νόημα και έτσι να σκεφτούν την αυτοκτονία ως μια πιθανή διέξοδο. Αυτός ο ψυχικός πόνος σημαδεύει την ύπαρξη όσων μένουν πίσω και ίσως, με διαφορετικούς βαθμούς έντασης, να τους συνοδεύει καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωή τους.
Έχει υπολογιστεί ότι ανά έτος, ο μέσος αριθμός ατόμων που επηρεάζεται από μια αυτοκτονία στο κοντινό του περιβάλλον είναι τεσσερισήμισι εκατομμύρια. Δεδομένου ότι τα σημάδια από ένα τέτοιο γεγονός είναι παρόντα καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου, ο αριθμός των ανθρώπων που συνεχίζουν να ζουν με τις συνέπειες μιας αυτοκτονίας είναι τεράστιος.
Οι περισσότεροι προσπαθούν να αναζητήσουν εξηγήσεις για να μπορέσουν να αποσυνθέσουν μια πιο ήπια εκδοχή εντός τους.
Παρακολουθώντας μια από τις πρώτες διεθνείς συναντήσεις για την αυτοκτονική συμπεριφορά στις Ηνωμένες Πολιτείες, πριν από πολλά χρόνια, με εξέπληξε ότι το λογότυπο του συνεδρίου ήταν ένα αυτί. Οι διοργανωτές και οι εγγεγραμμένοι επιστήμονες που το παρακολουθούσαν φορούσαν κονκάρδα με το λογότυπο.
«Έχω το αυτί» έγραφε το λογότυπο πάνω – έκφραση που σημαίνει ότι γνωρίζω να ακούω, άρα και πιθανόν να κατανοήσω.
Η κατανόηση είναι μια από τις πιο σημαντικές πλευρές της πρόληψης της αυτοκτονίας. Πόσοι άνθρωποι γνωρίζουν πραγματικά να αφουγκράζονται και πόσοι είναι διατεθειμένοι να το κάνουν;»
Το μήνυμα της φετινής Παγκόσμιας ημέρας για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας είναι:
«Ένα λεπτό, μπορεί να αλλάξει μια ζωή».
Μαθαίνω να ακούω, μιλάω ανοιχτά, καταπολεμάω το στίγμα.
Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία, 1018
Απόσπασμα από το βιβλίο του Ντιέγκο Ντε Λέο «Σημεία Καμπής, ένα εξαιρετικό ταξίδι στο αυτοκτονικό μυαλό»
Επιστημονική Επιμέλεια: Κυριάκος Κατσαδώρος, Αριστείδης Βιόλατζης
