Σκέψου πως είναι να χάνεις ένα πεντάχρονο παιδί σε μια κατάμεστη παραλία, καλοκαίρι με ήλιο καυτό. Κόσμος παντού, εντός, εκτός και επι ταυτά ακτής, φωνές, γέλια, ρακέτες και εν ολίγοις ένας κακός χαμός. Ταχυκαρδία, ιδρώτας, αίσθημα πανικού. Ερωτηματικά κατακλύζουν το μυαλό σου «Είναι καλά;», «Που πήγε;», «Κι αν δεν το βρω;», «Κι αν κάτι κακό του συνέβη;». Οι παλμοί της καρδιάς σου, νιώθεις πως θα κάνουν το κεφάλι σου να εκραγεί, τα πόδια σου κόβονται, την ίδια στιγμή που σε κατακλύζει μια αέναη ζάλη. Δύο λεπτά αργότερα, το παιδί εμφανίζεται ως δια μαγείας και σου χαμογελά. Ακόμα κι αν το «κακό» πέρασε τώρα πια, ο πόνος στο στήθος σου δε λέει να περάσει…
Τώρα λοιπόν σκέψου πως είναι αυτό να σου συμβαίνει χωρίς συγκεκριμένο υπαρκτό λόγο και αιτία, σε μια πολύ πιο συχνή βάση, αλλά στην ίδια ένταση. Αίσθηση αποκοπής από την πραγματικότητα, ζάλη, ταυτόχρονη ταχυκαρδία μαζί με έντονο το αίσθημα της δύσπνοιας, τάση λιποθυμίας, έλλειψη ισορροπίας, τρέμουλο, μούδιασμα, ναυτία… Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρη τη γη με τα ποσοστά να αυξάνονται διαρκώς σε όλο και νεαρότερες ηλικίες.
Πως μπορεί να περιγραφεί μια κρίση πανικού; 10+1 άνθρωποι μιλούν ανοιχτά.
«Είναι σα να κάθεται ένας ελέφαντας πάνω στο στήθος σου και δε σε αφήνει να πάρεις ανάσα». Έλενα, 32 ετών.
«Όλα μέσα σου αισθάνεσαι πως καταρρέουν, την ώρα που προσπαθείς απλά να κρατήσεις τα μάτια σου ανοιχτά και να μην πέσεις». Εβίτα, 45 ετών
«Πως είναι όταν βλέπεις μια ταινία τρόμου και ξέρεις ότι είναι απλά ταινία, ωστόσο μετά την προβολή τρέχεις γρήγορα από δωμάτιο σε δωμάτιο στο σπίτι γιατί φοβάσαι ότι υπάρχει κάποιο πιθανότατα φάντασμα; Ε, αυτό είναι. Πανικός, στο μυαλό. Φόβος. Χωρίς βάση». Θάνος, 38 ετών
«Πίεση. Εγκεφαλικός θάνατος». Χριστίνα, 52 ετών
«Σε πετάνε στο ωκεανό, την στιγμή που δε ξέρεις κολύμπι. Τρόμος αν θα βγεις ζωντανός». Γιώργος, 23 ετών
«Είναι σα να δίνεις πανελλήνιες αδιάβαστος και θες να χτυπήσεις Ιατρική! Το άγχος, οι ενοχές που δε διάβασες, ο πανικός σε κατακλύζει». Ερμής, 17 ετών
«Νιώθεις να θες να τρέξεις μακριά από τον ίδιο σου τον εαυτό. Να θες να βγεις από το σώμα σου». Νικόλ, 25 ετών
«Ένα βήμα πριν το θάνατο. Αυτή είναι η αίσθηση κι ας ξέρεις από τις τόσες φορές που σου έχει συμβεί πως είναι όλα αυτά μόνο μέσα στο μυαλό σου». Κώστας, 29 ετών
«Η κρίση πανικού βάζει φωτιά στην καρδιά σου. Δε ξέρεις αν θα καταφέρεις να τη ξεπεράσεις, όσες φορές κι αν σου έχει συμβεί». Μίλτος, 47 ετών
«Σε κάθε μου κρίση πανικού, το ίδιο αίσθημα ξανά και ξανά. Σα να φοράω μάσκα οξυγόνου και σταδιακά αποσυντονίζεται». Μαρία, 47 ετών
«Νιώθεις πως τους ακούς όλους από πολύ μακριά, την ίδια στιγμή που ακούς τον εαυτό σου τόσο δυνατά. Και όταν πάει να συμβεί, νιώθεις πιο αβοήθητος από ποτέ. Η καρδιά σου πάει να σπάσει και θες να λιποθυμήσεις». Παναγιώτης, 19 ετών
Υπάρχει θεραπεία;
Η αλήθεια είναι πως όταν υπάρχει μια έντονη συναισθηματική φόρτιση και γεννώνται εξαιτίας της «ελαφριές κρίσεις», τότε αυτές μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη στήριξη και τη συμπόνια του στενού κύκλου. Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο να μιλάει ο παθών, να ανοίγεται και να μοιράζεται την εμπειρία του. Δεν υπάρχει λόγος να αποτελεί ταμπού. Μπορεί να συμβεί στον καθένα! Στην περίπτωση όμως που η συχνότητα των κρίσεων, όπως και η ένταση δυσκολεύουν τη ζωή μας, πρέπει να απευθυνθούμε σε κάποιον ειδικό ψυχολόγο, ή ψυχίατρο. Η ψυχοθεραπεία, ή ακόμα και η χορήγηση φαρμάκων (αντικαταθλιπτικών, ή ηρεμιστικών), μπορεί να βοηθήσει σε συνδυασμό με συνεδρίες, οι οποίες θα σας κάνουν να κατανοήσετε σε βάθος από πού πηγάζει το όλο άγχος και κλιμακώνεται σε κρίσεις. Έτσι, θα βοηθήσετε τον εαυτό σας να ξεπεράσει σταδιακά τα αρνητικά συναισθήματα και μέσω των τεχνικών χαλάρωσης να αποδυναμώσετε τον πυρήνα του πανικού.
